Blog pasjonata technologii webowych
Najcześciej jeśli mówi się o frameworku dla Node.js to myślmy o Express.js. Jest najpopularniejszy, znajdziemy bardzo dużo informacji o nim oraz powstało na jego postawie wiele aplikacji. Jednak Express.js to nie wszystko - istnieją inne równie dobre frameworki. Jednym z nich jest Koa, który osobiście bardzo mi się spodobał.
W ostanim wpisie pokazałem jak można zacząć pracę z Postmanem. Jednak możliwości Postmana nie ograniczają się tylko do wysyłania zapytań na serwer i odbierania odpowiedzi. Z jego pomocą możemy stworzyć proste testy API i wprowadzić automatyzację do naszego procesu testowego.
Postman jest jedną z wielu aplikacji pozwalających na wysyłanie zapytań do serwera. Według mnie znajomość jednego z takich narzędzi jest przydatna nieważne czy się pracuje na frontendzie, backendzie czy jako tester. Właściwie wykorzystywany Postman potrafi ułatwić życie i przyspieszyć testowanie oraz tworzenie endpointów. Jednak jak z niego korzystać tak aby to była czysta przyjemność?
Rynek potrzebuje coraz więcej programistów - z tym zdaniem można się często spotkać. Dlaczego tak się dzieje? Odpowiedź jest prosta - prawie każda dziedzina i proces może zyskać dzięki dedykowanej aplikacji. Jednak jak się uczyć programowania zarówno na początku drogi jak i potem podczas doskonalenia umiejętności by było to przyjemne i co ważniejsze efektywne?
Upload plików w aplikacji jest dość często pojawiającą się funkcjonalnością. Pozwala na wysyłanie plików do innych osób, serwisów, dostarczaniu danych do aplikacji żeby nie musieć wypełniać ich ręcznie lub zwykłym umieszczaniu zdjęć na stronie. Podczas tworzenia aplikacji możemy wykorzystać jedną z wielu bibliotek, która dodaje w naszej aplikacji frontendowej taką funkcjonalność ale może da się to zrobić samemu?
Podczas tworzenia aplikacji można rozróżnić wiele różnych ról, z których każda jest odpowiedzialana za inną część aplikacji i posiada inne umiejętności. Jeśli jesteś początkującym programistą, lub twój partner/ka jest programistą/ką to te magiczne nazwy mogą nic nie mówić i powodować niezrozumienie. A warto wiedzieć kto jest kim i za co jest odpowiedzialny.
Podczas pisania aplikacji ciągle musimy zwracać uwagę na bezpieczeństwo danych, które są przesyłane między klientem a serwerem. Oprócz mechanizmów, które sami implementujemy istnieją też te zaimplementowane natywnie w przeglądarce. To o czym dziś chciałbym powiedzieć to jeden z takich mechanizmów czyli SOP oraz sposób na jego rozluźnienie czyli CORS.
Każda aplikacji internetowych musi komunikować się z serwerem aby otrzymywać dane, dodawać nowe i aktualizować istniejące. Każda taka komunikacja musi być kontrolowana i sprawdzana pod kątem poprawności wykonania. Do tego celu pomagają nam tak zwane kody odpowiedzi, które występują w każdej wiadomości pochodzącej z serwera. Jednak jakie kody możemy dostać i jakie powinniśmy wysyłać pisząc aplikacje webowe?
Za co tak bardzo lubimy biblioteki typu React lub całe frameworki jak Angular? W moim przypadku jest to możliwość tworzenia komponentów, zamykania w nich części logiki a następnie wielokrotne wykorzystywanie ich w aplikacji. Ale czy jest to domena tylko dodatkowych bibliotek? A może da się to zrobić w czystym JavaScriptcie i HTML’u? Okazuje się, że tak. Od jakiegoś czasu możemy tworzyć własne komponenty w przeglądrce przy pomocy Web Components.
Grafika najczęściej się kojarzy z wymogiem bycia artystą, Photoshopem i retuszowaniem zdjęć. To jednak dotyczy grafiki 2D czyli wszelakiego rodzaju plakaty, ilustracje, rysunki czy też witryny internetowe. Mamy też drugi rodzaj grafiki - grafika 3D, którą najczęściej spotykamy w grach komputerowych. Grafikę 3D możemy kojarzyć z Blenderem, ręcznym tworzeniem modeli i potem umieszczaniu na przykład w Unity i dalej w grach. A co jeśli możemy tworzyć trójwymiarowe sceny i umieszczać tam modele bezpośrednio w przeglądarce?
