W ostatnim wpisie stworzyliśmy wszystkie potrzebne kontenery aby móc na nich postawić aplikację w Symfony. Dziś dokończymy to co zaczęliśmy w ostatnim wpisie(jeśli go ominęliście to znajdziecie go TUTAJ). Aktualnie Symfony jest chyba najbardziej popularnym frameworkiem php’owym, którego najnowsza wersja nosi cyfrę 3. Według oficjalnej dokumentacji najlepszym sposobem na rozpoczęcie zabawy z Symfony jest skorzystanie z oficjalnego instalatora. Dzięki niemu możemy sobie wybierać, którą wersję Symfony chcemy użyć i szybko stworzyć projekt.

Moją opinię dotyczącą Dockera poznaliście w poprzednim poście którego możecie przeczytać tutaj. Dziś chciałbym się zająć czymś bardziej praktycznym a dokładnie instalacją i podstawowym użytkowaniem tego systemu. Ale nim przejdziemy do rzeczy ciekawych najpierw musimy go zainstalować. W kwesti instalacji odsyłam do strony Dockera - TUTAJ. Ja osobiście pracuję na komputerze Mac więc będę dalsze kroki pisał z mojej perspektywy ale mam nadzieję, że na innych platformach to działa identycznie. W przypadku wersji na Mac’a prawdopodobnie zaraz po instalacji Docker się otworzy w swojej wersji natywnej.

Docker – cudowne narzędzie? Docker jest to platforma służąca do konteneryzacji naszych aplikacji. Z jego pomocą możemy w prosty sposób uruchamiać konkretne procesy w izolowanych jednostkach zwanych kontenerami. Dzięki temu możemy stwarzać kontenery które będą używane na kilku wirtualnych maszynach nie musząc za każdym razem osobno instalować zależności. Jest to szczególnie widoczne podczas tworzenia środowisk programistycznych gdzie czasami z przechodzenia z projektu na projekt trzeba za każdym razem tworzyć nową wirtulaną maszynę gdzie właściwie cały czas się instaluje to samo.