Narzędzia CLI są wszechobecne i trzeba przyznać, że ułatwiają nam życie. Dzięki nim jesteśmy w stanie zautomatyzować wiele rzeczy i skupić się na tym co istotne czyli warstwie biznesowej. Jednym z zadań, które CLI wykonują jest automatyczne tworzenie plików, wypełnionych początkową treścią. Jak w krótkim czasie możemy sobie sami stworzyć taką funkcjonalność?

To już prawie tradycja, że w ostatnim poście w roku tworzę krótkie podsumowanie mijającego roku i snuję plany na przyszły rok. Jak więc wyszedł mi ten rok na blogu i jakie są plany na przyszły?

Ostatnio wyszedł Typescript 3.7, który zawiera kilka oczekiwanych przez programistów funkcjonalności. Dziś chciałbym opowiedzieć o dwóch nowościach na które sam czekałem i które mogą uprościć tworzony przez nas kod czyli Optional Chaining i Nullish Coalescing.

Jak wspomniałem na fanpage’u zostałem patronem medialnym tegorocznej konferencji frontendowej ConFrontJS. Z tej okazji mam dla was mały konkurs w którym możecie wygrać bilet na tę konferencję. Zapraszam do czytania i wzięcia udziału.

Dużo ludzi wybiera Typescripta z powodu przewagi oraz bezpieczeństwa jakie daje typowanie. Jednak nie wszystkie biblioteki i wbudowane funkcje mają dobrze opisane typy i możemy się natknąć na typ any. Jak możemy się przed nim bronić i jak może nam w tym pomóc typ unknown?

Większość ludzi kojarzy JavaScript głównie z tworzeniem stron internetowych. Ostatnio pojawia sie też coraz więcej aplikacji backendowych i mikroserwisów napisanych w NodeJs. Ale czy wiecie, że możemy również tworzyć aplikacje desktopowe? Okazuje się, że JavaScript jest językiem w którym da się napisać prawie wszystko. Co więcej możecie korzystać z takiej aplikacji nie wiedząc o tym. Więc jak napisać własną aplikację desktopową?

WebAssembly z każdym rokiem coraz bardziej się rozwija i pojawia się wiele nowych narzędzi do niego, które wspomagają tworzenie kodu. Stanowi nadzieję, że będziemy w stanie wyodrębnić część funkcjonalności z kodu JavaScript i uruchomić je bezpośrednio w przeglądarce z natywną szybkością. Dzięki temu odchudzimy nasz kod JavaScript, co przełoży się na ogólną wydajność aplikacji. A co jeśli moglibyśmy tworzyć WebAssembly w JavaScripcie?

Aktualnie piszę projekt na studiach w Angularze i pierwsza rzecz jaka rzuca się w oczy to obecność charakterystycznych struktur. Są to tak zwane dekoratory, które pozwalają zmieniać zachowanie klasy poprzez dodawanie do nich pewnych elementów lub modyfikacje istniejących. Co najważniejsze nie jest to tylko zarezerwowane dla Angulara i sami możemy stworzyć coś takiego w parę minut.

Ostatnio pisałem o tym jak można się połączyć z bazą danych w Node.js(wpis możecie przeczytać tutaj). Jednak w prawdziwych projektach rzadko kiedy korzystamy z takich czystych połączeń, a częściej ze specjalnych bibliotek ORM. Dla Node.js został stworzyny TypeORM o którym dziś napisałem.

Ostatnio opisałem po krótce jak rozpocząć zabawę z Angularem(jeśli ominęliście post to znajdziecie go tutaj). Pisząc w tym frameworku najważniejszym funkcjonalnymi elementami są komponenty z których jak z cegiełek budujemy naszą aplikację. Im bardziej nasze komponenty będą uniwersalne i małe tym programowanie nie będzie ciężką pracą a bardziej składaniem systemu z gotowych elementów. Jednak by tak móc zrobić zacznijmy od stworzenia komponentu